Autor: Stanisław Zieliński, Wanda Gentil-Tippenhauer-Widigerowa W stronę Pysznej.
Nic dodać... nic ująć...
Postępuj tak jak kwiatuszek: dąż do słońca, do światła, nie zważaj na burzę i niepogodę. Czy będzie to przyjazny grunt, czy skalna szczelina, z potężną siłą chwyć się korzeniami podłoża, zazieleń się i zakwitnij - Emanuel Geibel
Tak dawno mnie tutaj nie było. Cieszę się, że nadal obie podziwiamy te same cuda natury :)
OdpowiedzUsuńMiło, że jesteś :)
UsuńKrokusy są cudowne,bardzo je lubię.:)
OdpowiedzUsuńPierwsze oznaki radości w ogrodzie :)
UsuńKrokusy są niezwykłe, piękne kwiaty :).
OdpowiedzUsuńW zupełności sie zgadzam :)
UsuńPrześliczne są te zdjęcia! Od razu radośniej na duszy! Kocham wiosnę!
OdpowiedzUsuńKażdy kolorek cieszy ogromnie :) Pozdrawiam :)
UsuńOj, jaka cudna wiosna...Super fotki...Pozdrawiam pa...
OdpowiedzUsuńDziękuję i pozdrawiam wiosennie :)
UsuńPrawdziwe kwitnące dywany, są śliczne! Teraz musi już być coraz piękniej i koniecznie cieplej.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cię Bożenko serdecznie i wiosennie.
Każdego dnia słońca więcej i więcej w ogrodzie wyrasta z ziemi, to bardzo przyjemne widoki :)
UsuńPozdrawiam serdecznie :)
W tym roku krokusy są wyjątkowo piękne.Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńTak, sprawiają, że w ogrodzie robi sie kolorowo :) Pozdrawiam :)
UsuńKiedy patrzę na te piękne kwiatuszki, obiecałam sobie, że w przyszłym roku muszę zobaczyć je na moim trawniku.
OdpowiedzUsuńKrokusy są niezwykle wdzięczne.
Pozdrawiam:)
I z każdą wiosną jest ich więcej :) Pozdrawiam :)
UsuńUwielbiam gdy kwitną krokusy. Niestety, z moich nornice zrobiły sobie zapasy. Dzisiaj wykopaliśmy trzy wiadra różnych cebule kwiatowych. Przypuszczam, że to nie koniec. To było zgromadzone w tunelu na pomidory.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
To przykre,ja nie mam tego problemu, omijają mój ogród z daleka. Pozdrawiam :)
UsuńDobrze, że krokus nie lubi samotności, bo w dużym towarzystwie innych ślicznie wygląda. Uwielbiam je :)
OdpowiedzUsuńW pełni się z Tobą zgadzam Grażynko :) Pozdrawiam :)
Usuń