"...biały kolor
odbija białe światło
po to aby świat
w naszych oczach
mógł być
przez chwilę
jasny"
Autor: Marcin Filinger
I jest ...
"Wiosna w kwietniu zbudziła się z rana,
Wyszła wprawdzie troszeczkę zaspana,
Lecz zajrzała we wszystkie zakątki:
- Zaczynamy wiosenne porządki ..."
Autor: Jan Brzechwa
I w moim ogrodzie wiosenne porządki rozpoczęte... co prawda tym razem nie moimi rączkami... bo chodzę na razie na "trzech nogach" - niestety kręgosłup czeka operacja, ale wczoraj miałam dwoje młodych pomocników, którzy szybko uwinęli się z wygrabieniem liści...
Teraz widać to co "wychodzi" z ziemi i nawet zaczyna kwitnąć... bo wystarczyło troszkę słońca i wszystko "rośnie w oczach"
I choć przy bliższym przyjrzeniu się pracy młodzieży stwierdziłam, że to co mogło zniknąć zostało...
a to co miało zostać... zniknęło (perukowiec podolski "Lilla"),
to jednak ogólnie jest w ogrodzie porządek.
Teraz tylko czekać na kolejne słoneczne dni i troszkę dobroczynnej wody z nieba, a wiosna zagości w ogrodzie na dobre.
"... Coś pięknego jest w naturze
gdy za oknem śnieżkiem bieli
kiedy ziemia w śnie zimowym
w białej tuli się pościeli."
Autor: Gregcem
To prawda... ale nie mogę powiedzieć, że tak jest u mnie.
U mnie zima zapomniała o śniegu, tylko o mrozie sobie przypomniała. Nie mogły się moje roślinki otulić taką bielą... ciekawe, ile strat będzie wiosną?
Żeby tak całkiem nie smucić, to pokażę co kwitnie w domu. Storczyki całą zimę mają kwiaty ...
a od późnej wiosny, do końca lata, wędrują do ogrodu powisieć na drzewie...
Obficie kwitnie też anturium... najpierw zielonymi kwiatkami,
by później cieszyć czerwienią...
A z sześciu cebul hippeastrum zakwitły trzy...
Czerwono-białe mają pełny kwiat,
a biały jest pojedynczy.
Mówi się, że jedna jaskółka wiosny nie czyni, ale troszkę wiosennego koloru w domu, na pewno poprawia nastrój.
"Lubimy wracać w miejsca, gdzie spotkało nas coś dobrego, gdzie spotkaliśmy kogoś ważnego dla nas.
Lubimy te powroty, bo stale mamy nadzieję, że ktoś lub coś jeszcze na nas tam czeka."
Znalezione w necie
To jest to miejsce do którego lubię wracać, wierząc, że znajdzie się ktoś kto nadal tu na mnie czeka...
Kolejna rocznica za mną, a kolejna mam nadzieję przede mną, i chociaż ubiegły rok nie obfitował we wpisy, to troszkę się wydarzyło. Miałam nadzieję, że zdążę to opisać i pokazać, ale we wrześniu wydarzył się mamie przykry wypadek i od tej pory oprócz pracy zawodowej, praca na dwa domy... na wszystko inne zabrakło czasu.
Kolejna rocznica jednak zobowiązuje, to może choć troszkę pokażę...
Wybrzeże norweskie... czasem nawet mocno wiało...
A łososiom pod górkę...
Oslo...
Park rzeźb Vigelanda...
Najstarsza dzielnica Oslo...
Wiedeń...
I Kraków z kładką Oj. Bernatka i wystawą rzeźb balansujących...
A do ogrodu przybyły powojniki bylinowe...
i pnący...
Mam nadzieję, że przetrwają zimę, chociaż zostały przez brak czasu troszkę przeze mnie zaniedbane.
